بررسی تأثیر کاربرد پلیمر آکوازورب بر آبیاری نهالهای کاج (Pinus eldarica)، زیتون (Olea europea) و آتریپلکس (Atriplex canescens)

نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

اعضاء هیأت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قم

چکیده

این تحقیق در سالهای 1381-1380 به منظور بررسی تأثیر کاربرد پلیمر آکوازورب بر آبیاری نهالهای مختلف در ایستگاه تثبیت شن حسین‌آباد شهرستان قم، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی (RCBD) و به صورت فاکتوریل در سه تکرار و با فواصل کاشت چهار متر
 اجرا گردید. عامل اول شامل نهالهای کاج (Pinus eldarica)، زیتون (Olea europea) و آترپلکس (Atriplex canescens) بود. عامل دوم شامل سطوح صفر، یک و دو پلیمر آکوازورب (به ترتیب صفر، دو و چهار درصد وزنی خاک اطراف نهالها تا عمق 50 سانتیمتری و فاصله آبیاری سه برابر نرمال) و شاهد با آبیاری نرمال بود. متغیرها و صفات درصد رطوبت خاک در اعماق 25 و 50 سانتیمتری قبل و بعد از آبیاری، قدرت بقا و شادابی نهالها در سه مرحله رویشی یک، سه و شش ماه پس از کاشت در کلیه نهالها اندازه‌گیری شدند. تجزیه واریانس داده‌ها و مقایسه میانگین سطوح مختلف عامل اول به روش دانکن نشان داد که میان گونه‌های تحت بررسی از نظر قدرت بقا و شادابی نهالها در سطح احتمال 1%  تفاوت معنی‌داری وجود دارد. آتریپلکس، زیتون و کاج به ترتیب بیشترین نمره زنده‌مانی نهالها را در شش ماه پس از کاشت داشتند. همچنین میان سطوح مختلف کاربرد پلیمر در کلیه صفات به جز نسبت رطوبت خاک بعد از آبیاری به قبل از آن در عمق 50 سانتیمتری، اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال 1% مشاهده گردید. کاربرد سطوح مختلف پلیمر تأثیر متفاوتی بر صفات تحت بررسی داشت. در کلیه صفات، سطح صفر پلیمر و شاهد (با آبیاری نرمال) در گروههای مجزا قرار گرفتند. سطح دو پلیمر بیشتر با تیمار شاهد در یک گروه قرار داشت. بنابراین استفاده از پلیمرهای مذکور را می‌توان به جای آبیاری نرمال در دوره استقرار اولیه نهالها توصیه نمود. همچنین سطوح یک و دو پلیمر از نظر کلیه صفات تحت بررسی در یک گروه قرار گرفته و اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند، بنابراین استفاده از سطح یک پلیمر دارای صرفه اقتصادی بیشتری خواهد بود. به طور کلی استفاده از پلیمر را در زمان کاشت نهال گونه‌های مذکور، به منظور کاهش میزان و تعداد آبیاری، با حفظ زنده‌مانی آنها می‌توان توصیه نمود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects of using Aquasorb Polymer on irrigation of Pinus eldarica, Olea europea and Atriplex canescens

نویسندگان [English]

  • Abbas Pourmeidani
  • Hosayn Khakdaman
Members of scientific Board of Qom Agriculture and Natural Resources Research Center.
چکیده [English]

This experiment was carried out in 2001 in order to determine the effect of aquasorb polymer on irrigation of three plant species in Hossein Abad Station of Sand Stabilization of Qom province.
The Factorial statistical method under Randomized compete blocks design whit three replicates was used. There were two Factors: species (Atriplex canescens, Pinus eldarica Medw. and Olea europea L.) and Aquasorb polymer (0.0%, 2.0%, 4.0% with irrigation interval three times were than normal interval) and control irrigation with normal interval). The variables were: Soil water content (%) before and after irrigation (at depths of 25 and 50 cm) and survival % one, three and six months after plating. The ANOVA and Duncan tests were used to analyze the data.
The results showed that there were significant differences (p<0.01) in respect to survival% between the planted species. The species Atriplex canescens p., Olea europea and Pinus eldarica obtained the greatest survival percentage, respectively. The effects of Aquasorb polymer treatments on the measured variables (except soil water content ratio of after irrigation to before irrigation at 50 cm depth) were significant (p<0.01). There was a not significant differences between the levels 2.0 and 4.0% of Aquasorb polymer on one hand and between these levels and control irrigation regime on another hand. It is suggested to apply Aquasorb at level of 2.0 instead of normal irrigation for planting three species at similar climate and soil conditions as the studied site.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Aquasorb
  • Irrigation
  • polymer
  • Pinus
  • Olea
  • Atriplex
1- بی نام، 1368. استفاده از پلیمرها در اصلاح خاک و کشاورزی. انتشارات شرکتSNF   فرانسه. ترجمه شرکت پارسا. 35 صفحه.
2- Al-Yazidi- K.S., 2000. Increasing the efficiency of agricultural production in areas of risky farming. Mezhdunarodny Journal. 2: 54-56.
3- Amberger, A., 1996. Pflanzenernaehrung. UTB, Verlag Eugen Ulmer Stuttgart.
4- Anonymous, 1989. Fertilizers Dep. Sumitomo chemical Co. LTD. 1989. Igeta green-G.Technical information. 1-17.
5- Anonymous, 1998. Polymer gel holds water for tree seedlings. S A forestry, July/August.
6- Dehghan. B.,Yeager.T. H., Almira. F.C.,1994. Photinia and Podocarpus growth response to a hydrophilic polymer-amended medium. Hort. Sci. 29 (6): 641-644.
7- Huttermann. A., Reise, K., Zomorrodi, M., 1997. The use of hydrogels for afforestation of difficult stands: water and salt stress. In: Zhou, H., Weisgerber, H. (eds.), Afforestation in semi-arid regions Datong/Jinshatan, China: 167- 177.
8- Huttermann. A., Zomorrodi, M., Reise. K.,1999. Addition of hydrogels to soil for prolonging the survival of Pinus halepensis seedlings subjected to drought. Soil and Tillage Research, 50: 295-304.
9- Mohammad, H. 1995. Use of polymer for dry afforestation in Cholistan. Pakistan Journal of Forestry. 45 (1): 25-28.
10- Winkelman-M., 1996. The effect of hydrophilic polyacrylamide on woody plants under droughted condition. Arboricultural  Journal. 20 (4): 387-404.