مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320Contentsشناسنامه1411945910.22092/ijfpr.2000.119459FAJournal Article20190723https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_119459_5c357eee2a0a94450b5b5bca8c30b2a3.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320Study of site quatity of Caucasian Alder (Alnus subcordala C. A. MeY.) in the Caspian Region (west of Mazandaran province)بررسی مرغوبیت و طبقهبندی رویشگاههای طبیعی توسکای ییلاقی مازندران12410973510.22092/ijfpr.2000.109735FAیوسف گرجی بحریایستگاه تحقیقات نوشهر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران،نوشهر، ایرانJournal Article20170508In order to determine the site quqlity on pure and even- age stands of<em> alnus subcordata, </em>56 sample plots of 500 m² area were selected in different diameter (age) classes and all of trees were studied in sample plots. Site index curves, based on dominant height/diameter(age) were complied for Caucasian alder.Numbre of trees varies from 82 to 1640 stem per hectare in differekt diameter (age) classes.The standing volume with 60 cm mean diameter breast height is estimated up to 720 m³/h. <br />Height of dominant trees on the dominant diameter (age) with 35 cm at breast height differs from a lower limit of 20 and an upper limit of 32 meter.برای تعیین درجه مرغوبیت و حاصلخیزی رویشگاههای طبیعی توسکای ییلاقی بهعنوان چهارمین درخت مهم تجارتی جنگلهای شمال کشور، نخست مناطق انتشار طبیعی آن در غرب مازندران شناسایی و بعد تعداد 65 قطعهنمونه آماری هر یک به مساحت 5 آر در تودههای همسال و خالص در طبقات قطری 10الی 60 سانتیمتری انتخاب گردیدند. در هر قطعهنمونه، جهت، شیب، ارتفاع از سطح دریا، سن تقریبی توده، قطر کلیه درختان و ارتفاع غالب 15 اصله از قطورترین درختان، طول تنه بدون شاخه، درجه کیفی، ارتفاع هرس طبیعی و سلامت تنه آنها مورد بررسی و اندازهگیری قرار گرفتند. در این تحقیق در کل تعداد 1876 اصله درخت توسکا در نقاط مختلف غرب مازندران اندازهگیری شدند و همچنین تعداد 325 اصله از آنها مورد بررسیهای دقیق جنگلشناسی قرار گرفتند. در نتیجه این پژوهش آشکار شد که توسکای ییلاقی بهطور عام بهصورت خالص و همسال در خاکهای آبرفتی تشکیل میشود و با افزایش شیب زمین در دامنهها و کاهش رطوبت نسبی خاک، تودههای خالص کمتر شکل میگیرند و درختان توسکا بهصورت انفرادی و آمیخته با گونههای دیگر ظاهر میشود. تعداد درخت از حداقل 200 تا حداکثر 1100 اصله در هکتار متغیر است. سطح مقطع برابر سینه جنگل از 12 متر مربع برای طبقه قطری 10 سانتیمتر تا 56/8 متر مربع در هکتار برای طبقه قطری 60 سانتیمتر نوسان دارد. موجودی سرپای جنگل برای تودههای با قطر متوسط 10 سانتیمتری حدود 70 متر مکعب در هکتار و با قطر متوسط 60 سانتیمتری حدود 720 متر مکعب در هکتار برآورد میشود. بیش از 35 درصد درختان مورد مطالعه درجه کیفی یک و بیش از 50 درصد آنها درجه کیفی دو و بقیه درجه سه داشتند. در پی این پژوهش معلوم شد که منحنیهای ارتفاع غالب/ قطر غالب معیار مناسبی برای سنجش مرغوبیت رویشگاههای مختلف این گونه جنگلی است. در نتیجه این پژوهش و با درنظر گرفتن قطر 35 سانتیمتری بهعنوان قطر پایه در براورد مرغوبیت رویشگاه و برای همین قطر برابر سینه، ارتفاع غالب از 20 تا 32 متر تغییر میکند که میتوان آنرا به 4 طبقه 3 متری تقسیم نمود و هر کدام را برای درجه معینی از مرغوبیت و کیفیت رویشگاه درنظر گرفت. بر اساس این اصول، برای قطر برابر سینه متوسط 35 سانتیمتری درختان غالب اگر میانگین ارتفاع درختان غالب 29-32 متر باشد، درجه مرغوبیت یک، 29-26 متر درجه مرغوبیت دو، 26-23 متر درجه مرغوبیت سه و 23-20 متر درجه مرغوبیت 4 بهدست میآید. دانستن مرغوبیت و درجه کیفی رویشگاه و نیز کمیت توده سرپا و رویش جنگل به مدیریت درخور هر رویشگاه معین کمک میکند. این نتایج راهگشای تهیه و تدوین جدولهای محصول برای گونه توسکای ییلاقی در مازندران خواهد بود.https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_109735_4c52210b0bd6a09cceb925003c187945.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320Study of Populus euphrafica OLfV. community in the margin of Karoon riverبررسی جوامع پده در حاشیه رودخانه کارون255210973610.22092/ijfpr.2000.109736FAمحسن کلاگریگروه تحقیقات صنوبر و درختان سریعالرشد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران، ایرانکریم جوانشیرعضو هیئت علمی، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهرانمحمود زبیریعضو هیئت علمی، گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایرانعلیرضا مدیررحمتیعضو هیئت علمی گروه تحقیقات صنوبر و درختان سریعالرشد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورJournal Article20170508Populus euphratica Oliv. In Iran is distributed naturally in vast regions. But the largest area is located along the margins of the large rivers in Khuzistan province, such as Karkheh, Dez and some area in Maroon(nearly 20,000 ha). It is spread in the from of coppices covering at the large area, which are very important from the economical point of view and environmental purposes because of production of wood, animals fodder, protection and stabilization of the river border. Also it can be useful for the protection of the natural ecosystem and wildlife. P. euphratica in Khuzistan is adapted to arid and semi-arid regions. Also the dry period consider to Ombrothermic curves is between 7 and 8 month per year (late Feb. to late Oct). The mean annual rainfall is between 230-340 mm, and the mean annual temperature is between 23-25°C. Soil of the studied sites are alluvial which contribute from erosion of lime, marl and salty matters of Zagroos formations. Soil texture of upper horizons is sandy-loam and lower horizons change to loam. Electrical conductivity (EC) value is higher in south and western than north regions. The overall hydrological characteristics such as, meander, flood river and light texture of soil are the reasons for presence of P. euphratica communities in the natural regions. The number per hectare of stands was 357 and 329, the crown cover percentage of stands was 72.6 and 68.4. Also the mean annual diameter increament was 9.6 mm and 9.5 mm and the approximate age estimated 35 and 36 years.پده (<em>Populus euphratica</em>) بهعلت تحمل در برابر دامنه زیاد درجه حرارت و شوری خاک یکی از مهمترین درختان در مناطق گرم و خشک بعضی از کشورها از جمله ایران محسوب میشود. این گونه در استان خوزستان بهصورت بیشهزارهایی در حاشیه رودخانههای بزرگ خوزستان بهطور وسیع گسترش داشته و اهمیت زیادی از جنبه حمایتی و نیز تولید چوب و تأمین علوفه دام دارد. از نظر اقلیمی، رویشگاه این گونه در منطقه مورد بررسی بر اساس روش آمبرژه در اقلیم بیابانی گرم قرار دارد. همچنین، بر اساس منحنیهای آمبروترمیک ایستگاههای منطقه، طول دوره خشکی بهطور میانگین بین 7 ماه تا 8 ماه در سال است. خاکهای منطقه منشأ آبرفتی داشته که از شسته شدن مواد آهکی، مارنی، گچی و نمکی تشکیلات زاگرس ناشی شده است. بافت خاک در افقهای بالایی سبک و در قسمتهای پایینتر تا متوسط تغییر میکند. پوشش گیاهی منطقه بر اساس تراکم پوشش درختان پده از روی عکسهای هوایی به 3 شکل درختزارهای متراکم، با تراکم متوسط و پراکنده تعیین گردید. در هر 3 شکل رویشی، گونه غالب درخت پده در اشکوب بالا و درختچههایی نظیر گز و لگجی همراه گیاهان علفی و بعضی از گندمیان در آشکوب پایین قرار میگیرد. اندازهگیری میانگین فاصله درختان از یکدیگر همراه با اندازهگیریهای قطر برابر سینه، ارتفاع و مساحت تاج نشان میدهد که تعداد در هکتار درختان در دو منطقه شوشتر و گتوند بهترتیب 357 و 339 و درصد تاجپوشش نیز بهترتیب 6. 72 و 4. 68 بوده است. همچنین، بهمنظور تعیین میانگین رویش قطری سالانه و سن تقریبی از تعدادی درختان پده در قطر برابر سینه به وسیله مته سالسنج نمونههایی تهیه شد. نتایج بهدست آمده نشان میدهند که رویش قطری سالانه درختان پده در دو منطقه شوشتر و گتوند بهترتیب 63. 9 و 54. 9 میلیمتر و سن تقریبی بهترتیب 35 و 36 سال برآورد گردیده است.https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_109736_342ec678ce0fd5fbf94a1558ac57aa0f.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320Preliminary results of elimination trial with needleleaved species in Mazandran (Nowshahr)نتایج اولیه (6 ساله) آزمایش سوزنیبرگان در جنگلهای پایینبند نوشهر (خیرودکنار)538810973710.22092/ijfpr.2000.109737FAمحمدنبی قلیزادهایستگاه تحقیقات نوشهر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، نوشهر، ایرانJournal Article20170508This paper presents the results of an elimination trial with 9 spieces, varieties and provenaces under rainfed condition six years after astablishment in Kheyroud forest area of Nowshahr Mazandaran (North of Iran). <br />The altitude of area is 450 meters above sea level and has a cool and very humid climate with about 30 days dry seasons. <br />The results of 6 years (1990 – 1995) studies showed that: <br />- Seqouia sempervirens (seed collected from Nowshahr nursery) was the most promising species. <br />- According to survival and growth rate following are primissing species respectively: <br />Pinus taeda (origin U.S.A), Cryptomeria japonica (seed collected from Kelardasht nursery), Pinus nigra var. calabrica (origin south France).هدف از اجرای طرحهای سازگاری گونههای خارجی بهویژه سوزنیبرگان، تعیین و بهدست آوردن نتیجه ارزشمند و کاستن از هزینههای زیاد و استفاده از زمان کمتر در برنامههای وسیع جنگلکاری می باشد.در این بررسی که در جنگلهای پایینبند منطقه خیرود نوشهر انجام شد، 9 گونه سوزنیبرگ (6 گونه و واریته کاج، یک گونه سدروس، یک گونه کریپتومریا و یک گونه سکویا) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار از سال 1369 مورد مطالعه قرار گرفت.ارتفاع درخت، قطر یقه، قطر برابر سینه، شادابی و زندهمانی درختان در سال 1374 مورد اندازهگیری و آماربرداری قرار گرفت. ویژگیهای زمینشناسی محل اجرای طرح نیز مورد شناسایی قرار گرفت. آمار آب و هوایی 6 ساله از سالهای 74-1369 نیز با در دست داشتن میانگین حداقل و حداکثر حرارت، حداکثر و حداقل دمای مطلق، حداکثر و حداقل رطوبت، میزان ساعات آفتابی در ماههای مختلف، میزان بارندگی ماهیانه، تعداد روزهای یخبندان در ماه مشخص و برای هر سال منحنی آمبروترمیک آن رسم شد. تاثیرات خشکی تابستانه و سرمای زمستانه پس از هر فصل رویشی نیز یادداشتبرداری و ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرمافزاز Mini Tab انجام و حدود آزمون میانگین به روش دانکن برای هر یک از پارامترها تفسیر و نتیجهگیری شد. از 5 صفت مورد بررسی، از نظر زندهمانی گونه Pinus nigra var.calabrica با مبدأ جنوب فرانسه، کاج Pinus teada با مبدأ امریکا، Cryptomeria japonica با مبدأ کلاردشت، Sequoia sempervirens با مبدأ نوشهر، Pinus ponderosa با مبدأ آمریکا و Pinus nigra var.austrica با مبدأ اطریش نسبت به سایر گونهها از زندهمانی بیشتری برخوردار بودند. از نظر ارتفاع درخت، سه گونه سکویا و کاج الیوتی در مقایسه با سایر گونهها رشد ارتفاعی بیشتری داشتند و در سطح 5% اختلاف معنیداری با سایر گونهها نشان دادند. گونه کریپتومریا ژاپونیکا در گروه دوم مقایسه میانگینهای آزمون دانکن قرار گرفت. از نظر قطر یقه، سه گونه سکویا بهخاطر مخروطی بودن تنه و ایجاد گورچه در محل یقه و کاجهای تدا و الیوتی در مقایسه با سایر گونهها رشد بیشتری داشته و اختلاف معنیداری را در سطح 5% با سایر گونهها نشان دادند. کاج سیاه کالابریکا در گروه دوم قرار گرفت. از نظر قطر برابر سینه، گونههای سکویا و کاج تدا و کاج الیوتی در مقایسه با سایر گونهها در گروه اول آزمون دانکن جای گرفتند. گونههای کاج سیاه گلابریکا و کریپتومریا ژاپونیکا پس از گونه سکویا شادابترین گونهها بودند. از 5 صفت مورد بررسی، در جمع گونهی سکویا بهترین رشد طولی و قطری را داشته و پس از آن کاج تدا و کریپتومریا ژاپونیکا و کاج سیاه کلابریکا تا این مرحله نتیجهای قابل قبول را ارایه کردهاند. کاج الیوتی رشد قطری و ارتفاعی خوبی داشته، اما در مقابل باد و برف صدمه دیده است. در ضمن، گونههای سکویا و کریپتومریا ژاپونیکا قدرت جستزایی زیادی داشتهاند و پس از صدمات جدی از قابلیت ترمیم مناسبی برخوردارند.https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_109737_8709fa89648a1b3245867d4f2435481a.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320The role of total proteins, peroxidases and polyphenoloxidases in metabolismes of Juniperus spp.نقش پروتئینها و آنزیمهای پروکسیداز و پلیفنلاکسیداز در متابولیسم ارس Juniperus spp8919210973810.22092/ijfpr.2000.109738FAپروین صالحی شانجانیمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران،ایرانسودابه علیاحمدکروریعضو هیئت علمی، بخش تحقیقات جنگل، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورحسن ابراهیمزاده معبوددانشکده زیستشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایرانJournal Article20170509In this study, role of total proteins, peroxidases and polyphenoloxidases in metabolisms of juniper were studied. For this purpose, seasonal alteration (quantitative and qualitative) of total proteins, peroxidases and polyphenoloxidases from branches, leaves, male cone and bery were analysed by electrophoresis and spectrophotometric methods in male, female and male-female plants. Results indicated that in spite of specific differences in each stand, activity pattern of enzymes were similar. The highest activity of peroxidases from leaves and branches were seen in spring and autumn and the lowest activity were in summer and winter. Protein, peroxidases and polyphenoloxidases rates of male cone decreased in winter. Comparision of peroxidases with polyphenoloxidases activity during female maturity indicated that maximum activity of polyphenoloxidases was in the first stage growth and minimum activity of peroxidase was in second stage growth. This results indicated this enzymes involves in juniper metabolismes such as, growth and development, photosynthesis, hormonal balance, organogenesis, morphogenesis and resistance to environmental conditions.<span lang="FA">در پژوهش حاضر نقش پروتئینها و آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز در متابولیسم ارس بررسی شده است. بدین منظور تغییرات کمی و کیفی فصلی (ایزوآنزیمی) پروتئینها، آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز اندامهای مختلف شاخه، سرشاخههای سبز، مخروط نر و مخروط ماده پایههای مختلف نر، نر- ماده و ماده ارس با روشهای الکتروفورز و اسپکتروفتومتری مورد بررسی قرار گرفتهاند. بهرغم تفاوتهای فردی در هر یک از پایهها، روند فعالیت هر آنزیم مشخص است وهیچ تفاوتی از نظر کمی و کیفی در پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز در پایههای مختلف نر، ماده و نر-ماده ارس مشاهده نشده است و کلیه پایهها الگوی یکسانی را به نمایش گذاشتهاند. در اصل بیشترین فعالیت پراکسیداز در سرشاخههای سبز و شاخههای ارس در فصل بهار و پاییز و کمترین فعالیت آن در تابستان و زمستان مشاهده شده است. میزان فعالیت پلیفنلاکسیداز در سرشاخههای سبز، از شروع فصل رویشی افزایش یافته و بیشترین مقدارآن در زمستان صورت گرفته است. فعالیت پراکسیداز، پلیفنلاکسیداز و پروتئینهای محلول مخروط نر در زمستان کاهش بسیار محسوسی را نشان داده است. مقایسه فعالیت پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز در طول تکامل مخروط ماده نشان میدهد که بیشینه فعالیت پلیفنلاکسیداز در مرحله اول نمو (سال اول) و بیشینه فعالیت پراکسیدازدر مرحله دوم نمو (سال دوم) صورت گرفته است. این نتایج نشان میدهند که آنزیم پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز نقشهای قابل توجهی در متابولیسم گیاهی از جمله رشد و نمو، فتوسنتز، تعادل هورمونی، اندامزایی و ریختزایی، مقاومت در برابر شرایط حاد محیطی و ... دارند. با توجه به شباهتهای ریختاری، تشریحی و بیوشیمیایی در هر سه پایه ارس (نر، ماده و نر- ماده)، جداسازی آنها براساس صفات متاثر از محیط (تکپایه یا دوپایه بودن و تعداد دانه در میوه) مورد تردید است. به همین جهت از نظر ترجیحی ارسهای موجود در ایران را میتوان براساس نامگذاری قدیمی در گونه </span><em>excelsa<span class="SpellE"><span dir="ltr">Juniperus </span></span></em><span lang="FA"><em> </em>قرار داد.</span><br /> https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_109738_004dfa9e27f23730b38011c9c450fdb6.pdfمؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشورتحقیقات جنگل و صنوبر ایران1735-08834120000320Abstractsمجموعه چکیده انگلیسی مقالات197193109739FAJournal Article20170509https://ijfpr.areeo.ac.ir/article_109739_717791c9b7d039a7259fb40289d5bab3.pdf